پرش به محتوا

اصل تقدم قوانین اتحادیه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اصل تقدم قوانین اتحادیه (انگلیسی: Primacy of European Union law) (که گاهی هم از آن به عنوان برتری یا ترجیح حقوق اتحادیه اروپا[۱] یاد می‌شود) یک اصل حقوقی است که قوانین اتحادیه اروپا را؛ در صورت متعارض بودن با قوانین ملی کشورهای عضو اتحادیه اروپا، متقدم می‌شمارد. این اصل از تفسیر دیوان دادگستری اروپا گرفته شد، که بر اساس آن قوانین اروپایی بر هرگونه قانون مغایر با قوانین ملی از جمله قانون اساسی خودِ یک کشور اولویت دارد.[۲][۳][۴] اکثریت دادگاه‌های ملی به‌طور کلی این اصل را به رسمیت شناخته و پذیرفته‌اند، به جز قسمتی که حقوق اروپا از قانون اساسی یک کشور عضو پیشی گرفته‌است. در نتیجه، دادگاه‌های قانون اساسی ملی نیز این حق را برای خود محفوظ دانسته‌اند که انطباق قوانین اتحادیه اروپا با قانون اساسی ملی را مورد بررسی قرار دهد.[۵]

برای دیوان عدالت اروپا، دادگاه‌های ملی و مقامات دولتی باید هنجارهای ملی را که تصور می‌شود با قوانین اتحادیهٔ اروپا مطابقت ندارد، رد کنند.

منابع

[ویرایش]
  1. https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=LEGISSUM%3Al14548
  2. Avbelj, Matej (2011). "Supremacy or Primacy of EU Law—(Why) Does it Matter?". European Law Journal. 17 (6): 744. doi:10.1111/j.1468-0386.2011.00560.x.
  3. Lindeboom, Justin (2018). "Why EU Law Claims Supremacy" (PDF). Oxford Journal of Legal Studies. 38 (2): 328. doi:10.1093/ojls/gqy008. Archived from the original (PDF) on 5 May 2020. Retrieved 12 اكتبر 2021. {{cite journal}}: Check date values in: |access-date= (help)
  4. Claes, Monica (2015). "The Primacy of EU Law in European and National Law". The Oxford Handbook of European Union Law. doi:10.1093/oxfordhb/9780199672646.013.8. ISBN 978-0-19-967264-6.
  5. Craig, Paul; De Burca, Grainne (2015). EU Law: Text, Cases and Materials (6th ed.). Oxford: Oxford University Press. pp. 266ff. ISBN 978-0-19-871492-7.